نانوفناوری چرک کف دست را از اسکناس زدود

گروه بازارپول - محققان ایرانی با انجام یک طرح آزمایشگاهی به نتایجی دست یافتند که بر این اساس با وارد کردن نانوذرات به کاغذ اسکناس می‌توان مانع حضور قارچ‌ها بر روی کاغذ اسکناس شد و از ابتلا و انتقال بیماری‌ها جلوگیری کرد.

به گزارش رازپول، محققان دانشگاه‌های تهران، دانشگاه شهید بهشتی و دانشگاه گرگان با انجام یک طرح آزمایشگاهی، تأثیر حضور نانوذرات درون ساختار کاغذ اسکناس بر رشد و تکثیر قارچ‌ها را مورد تحلیل و بررسی قرار دادند.

بر اساس نتایج به‌دست‌آمده با وارد کردن نانوذرات به کاغذ اسکناس می‌توان مانع حضور قارچ‌ها بر روی کاغذ اسکناس شد و از ابتلا و انتقال بیماری‌ها جلوگیری کرد.

این باور در همه افراد وجود دارد که اسکناس و سکه جز آلوده‌ترین اشیا هستند اما محققان ثابت کرده‌اند که موضوع از این هم پیچیده‌تر است و بسیاری از بیماری‌های خطرناک از طریق پول منتقل می‌شود.

بر اساس گزارش‌ها اسکناس، سکه و قبوضی که بین افراد ردوبدل می‌شوند حاوی 3000 نوع باکتری هستند.

در سال‌های اخیر به‌منظور کاهش خطر ابتلا به بیماری از طریق اسکناس، افزودنی‌های ضد میکروب و ضد قارچ به ساختار کاغذ اسکناس اضافه می‌شود.

 در این تحقیق ابتدا به بررسی قارچ‌های موجود در اسکناس‌های مورد استفاده در چهار مکان مختلف پرداخته شده و سپس تأثیر حضور تکی و هم‌زمان دو نانوماده بر رشد و تکثیر قارچ‌ها مورد ارزیابی قرار گرفته است.

در فاز اول این طرح به بررسی اسکناس‌های موجود در چهار مکان پرتردد از لحاظ حضور میزان و نوع گونه‌های قارچی پرداخته شد.

در فاز دوم کاغذهای اسکناس به‌وسیله نانوکریستال‌های سلولز و نانوالیاف کیتوزان پوشش داده شد و سپس از منظر رشد و تکثیر قارچ مورد بررسی قرار گرفتند.

نتایج به‌دست‌آمده حاکی از آن است که نانوکریستال‌های سلولزی اثر ضد قارچی مشخصی را بر روی قارچ موجود بر سطح اسکناس‌های موجود در محیط‌های بیمارستانی نداشتند اما با افزودن میزان 6 درصد نانوالیاف کیتوزان، فعالیت ضد قارچی قابل‌ملاحظه‌ای مشاهده شد. همچنین می‌توان دریافت هرچند نانوکریستال‌های سلولز اثر ضدقارچی ندارند اما حضور آن‌ها بر موجب بهبود پایداری و چسبندگی نانوالیاف کیتوزان و متعاقب آن بهبود عملکرد آن‌ها خواهد شد.

مهدی جنوبی و نرگس شریف موسوی عضو هیئت‌علمی و دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تهران، حسن یوسفی عضو هیئت‌علمی دانشگاه گرگان و لیلا محمدی دانش‌آموخته مقطع دکتری دانشگاه شهید بهشتی در انجام این طرح همکاری داشته‌اند.