هومن جهانگرد: " در خانواده ی ماٰ هیچ کس به مدرسه نرفته بود. روز اولی که به مدرسه رفتم، معلم برای هر یک از شاگردان یک اسم انگلیسی انتخاب می کرد. این یک سنت در میان آفریقایی ها و برآمده از فرهنگ بریتانیایی آموزش و پرورش آن دوران بود. معلم به من گفت که اسمم " نلسون" است، چرا این اسم را انتخاب کرد، چرایی است که هیچ جوابی برایش ندارم."

آنچه از نلسون ماندلا در اندیشه ها وجود دارد، بیشتر استقامت و شکیبایی اوست که در راه برخورد با نا برابری از خود نشان داده و باقیات و صالحاتش برای مردم آفریقا و جهان ماندنی است. شاخص های سرشت او، عملکرد و کارنامه ی او را در عرصه های مختلف برجسته کرده است.

"مادیبا" نام قبیله ای ماندلا است. این نام برگرفته از طایفه ی افراد در آفریقا روی آن ها گذاشته می شود. فعالیت او در طول نزدیک به 80 سال زندگی اجتماعی – سیاسی لقبی برای به همراه داشته که در کمتر فرهنگی وجود دارد: پدر ملت(Father of the nation) ماندلا در سال 1918 کمی قبل از پایان جنگ اول جهانی ( 27 تیر ماه 1297 خورشیدی) در دهکده ای در شرق آفریقای جنوبی به دنیا آمده. خانواده ی وی از خاندان ها ی موثر در آن منطقه به شمار می رفتند. سیاست های ن�?اد پرستانه ی آپارتاید در آفریقای جنوبی از سال 1948 ( سال تشکیل ر�?یم اسراییل ) شروع شد. سفید پوستانی که 10 درصد جمعیت کشور را تشکیل می دادند و عمدتا مهاجرینی از " هلند " بودند، قدرت را به دست گرفتند و نزدیک 45 سال با شیوه هایی که سراسر بیانگر سیطره ی تفکر " ن�?ادی" بود حکمرانی کردند.

"مادیبا" از سال 1952 فعالیت خود را در حزب " کنگره ی آفریقا"(ANC) آغاز کرد. با توجه به تحصیلاتش در زمینه ی حقوق، در جایگاه یک حقوق دان و وکیل، در این حزب مدارج ترقی را طی می کرد و چند بار به دلیل فعالیت هایش بازداشت شد ولی مجرم شناخته نشد.

در سال 1961 گروهی را برای مبارزه ی مسلحانه با حکومت تاسیس کرد تا به اهداف دولتی حملاتی انجام دهند. این گروه با نام اختصاری M.K. شناخته می شود. به دلیل فعالیت های این گروه، نلسون در سال 1962 به جرم تلاش برای نابودی حکومت آفریقای جنوبی، به حبس ابد محکوم شد. از آن زمان تا دوم فوریه ی 1990 (1369 خورشیدی ) بیش از 27 سال را در زندان به سر برد. در سال هایی که در زندان بود، جهان شاهد جنگ سرد و اتفاقات ناشی از آن بود. با سقوط دیوار برلین در 1989ٰ شرایط دنیا تغییر کرد و اضمحلال شوروی، ازادی خواهان را به آینده امیدوار ساخت. در سال هایی که او در زندان بود به نمادی برای مقاومت بدل شد و در بسیاری از شهرهای دنیا برای آزادی اش تلاش های مردمی صورت گرفت.

با آزادی وی، حکومت آفریقای جنوبی، در شرایط سختی قرار گرفت و مجبور شد با ماندلا بر سر قدرت وارد مذاکره شود. این مذاکرات چند سال طول کشید. ترسی که وجود داشت احتمال انتقام جویی یک حکومت سیاه پوست از اقلیت سفید پوستانی بود که بر کشور ظالمانه حکم رانده بودند. به هر شکل توافقات میان اِف. دبلیو. دی کلرک رییس جمهور وقت و ماندلا به انتخاب زمانی برای انتخابات ریاست جمهوری با حضور همه مردم آفریقای جنوبی از همه ی نِ�?اد ها، منجر شد. در تاریخ 27 آوریل 1994، انتخابات برگزار شد و ماندلا به رییس جمهوری برگزیده شد. بیش از 80 درصد مردم آفریقای جنوبی را سیاه پوستان و رنگین پوستان تشکیل می دهند. ماندلا پس از انتخاب، رییس جمهوری قبلی اف دبلیو دی کلرک را به سمت معاونت خود برگزید و او یکی از دو معاون رییس جمهوری بود تا در سال 1996 استعفا داد و از دنیای سیاست کناره گیری کرد. این دو ( ماندلا و دی کلرک) یک سال قبل از برگزاری انتخابات مشترکا به دریافت جایزه ی صلح نوبل نائل شده بودند. تلاش برای ایجاد آرامش میان ن�?اد ها و حفظ کشور بدون خون ریزی از دلایل اعطای این جایزه به آنان بود.

ماندلا به مدت 5 سال تا 1999 رییس جمهور باقی ماند و در 81 سالگی از دنیای سیاست کناره گیری کرد. بسیاری بر این باورند که وی با توجه به محبوبیت سرشارش می توانست باز هم به ریاست جمهوری برگزیده شود ولی کهولت سن را بهانه ای برای کناره گیری از سیاست عنوان کرد. بی اعتنایی به قدرت در حالی که می توانست سال های دیگر آن را حفظ کند از ارزش های افزوده ای است که ماندلا به مردم جهان اضافه کرده است. با حضور وی در قدرتٰ، کشورش از انزوای جهانی خارج شد و بستر پیشرفت فراهم گردید. با سیاست هایی که به کار رفت این کشور به بزرگترین اقتصاد آفریقا و 28 در جهان بدل شده است. آن چه هر روز در آفریقای جنوبی می گذرد نتیجه ی صبر و گذشت ماندلا برای رسیدن به آزادی بود. او که سال ها از نعمت رهایی بی نصیب بود، این هدیه را به مردم کشورش داد و نمونه ای شد برای سایر کشور های آفریقایی تا اگر خود بخواهند از چنگال بدبختی هایشان رها شوند.

این روز ها آفریقای جنوبی 52 میلیون جمعیت دارد و در آمد سرانه اش معادل 11 هزار دلار است. برگزاری تنها جام جهانی در قاره ی آفریقا گرچه در زمان زمام داری وی نبود ولی قطعا از نتایج مستقیم تلاش های ماندلا بود که به ثمر نشست.

مبارزه با فقر و گشترش ایدز دو چالش عمده ی حکومت در آفریقای جنوبی است که ماندلا بیشتر وقت خود را صرف مبارزه با این چالش ها کرد.

" در مسیری که هیچ گاه تا آن زمان درکش نکرده بودم، به نقشی که در جایگاه یک متهم در دادگاه می توانستم بازی کنم، واقف گشتم. من در دادگاهی که نماد ستمگری بود نماینده ی عدالت بودم. نماد ایده آل هایی که حاکمیت آن ها را قبول نداشت؛ آزادی و مردم سالاری. من دریافتم که می شود مبارزه را از درون د�? دشمن شروع کرد و ادامه داد."