بارها در مواجه با مدیران دارای احساسات متفاوتی بوده ایم . مدیران یا سبب احساس مناسب و رو به جلو و یا سبب بروز مشکلاتی و شیوه ی کار ما شده‌اند. مدیران به عنوان رهبر یک سازمان یا بخشی که مدیریت می کنند، نقشی بی بدیل در سرنوشت سازمان‌ها دارند و به جرات می‌توان گفت مدیران نقشی بسیار با اهمیت‌تر از کارکنان در سازمان ایفا می کنند .

مدیر است که به کارکنان خط فکری می‌دهد و باسیاست‌گذاری مسیر حرکت نیروها را مشخص می‌کند. بنابراین مسیر فکری کارکنان در یک سازمان به شدت تحت تاثیر عملکرد مدیر قرار دارد. مدیر شما چگونه فردی است؟ شیوه ی برخوردش چگونه است؟ آیا از کار کردن با او راضی هستید؟ آیا او می تواند شما را سر شوق بیاورد؟ آیا رفتارش بیش از حد آمرانه نشده است؟ اهل عمل است یا بیشتر دوست دارد پشت میز باشد و امر ونهی کند؟ آیا ارزشی از مدیرتان به شما اضافه شده است؟ و آیا اهل آموزش دادن است؟

برای اینکه بتوانیم از دیدگاه خوبی نسبت به مدیرمان برخوردار شده و از سبک‌های رهبری در سازمان مطلع باشیم،در ادامه 5 سبک رهبری معرفی خواهد شد . در بررسی‌های صورت گرفته 19 سبک رهبری شناسایی شد که از این تعداد سبک‌هایی که می تواند کمک بیشتری به مدیریت سازمان ها کند ،انتخاب شد. از این میان یکی از سبک ها دارای آثار منفی بر عملکرد یک سازمان است.

سبک آرمان گرایانه: مدیر شما را دعوت می کند تا با شما گفت و گو کند. او از چشم اندازش برای شما صحبت می کند. او می‌تواند شمارا ترغیب کند تا به حرفهایش فکر کنید. کلماتی که به کار می‌برد ناشی از امر و نهی نیست. او می‌خواهد شما را برای رسیدن به افق مورد نظر سازمان همراه کند. این دست مدیران از روحیه‌ای بالا برخوردارند. از برخورد با مشکلات خسته نمی‌شوند و هیچ مشکلی آن‌ها را واردار نمی‌کند عقب‌نشینی کنند. شاید مسیر رسیدن با هدف را بارها تغییر دهند ولی برای رسیدن به هدف باز نمی‌نشینند. سبک مربی گری: مدیر شما را دعوت می‌کند تا به دفترش بروید. یا او به محل کار شما می‌آید. با شما صحبت می‌کند. شما اخیرا در یکی از کارها اشتباهی داشته‌اید. مدیر برای شما توضیح می‌دهد که چگونه می‌توان این ضرر را جبران کرد چگونه امکان جلوگیری از آن وجود داشت و چگونه در آینده بهتر می توان کار را انجام داد. در کلام او اثری از عصبانیت نیست. مانند یک مربی به شما راهنمایی می‌کند و از انتقال دانسته هایش به شما دریغ نمی‌کند.

سبک دموکراتیک: در این سبک رهبری، مدیر تلاش دارد مسائل را بیشتر از طریق رای‌گیری و پرسیدن نظرات دیگران حل و فصل کند. مدیران در این بخش سعی می‌کنند افراد را فرا بخوانند، مشکلات را مطرح کنند و بر اساس نظرات عمل کنند. در رای گیری باید توجه شود که معمولا آن‌ها که در رای گیری بازنده می شوند احساس سرخوردگی پیدا می کنند و احتمال دارد مشارکت آن ها در انجام کار ها کم شود.

سبک تعاملی: تعامل مفهومی پیچیده است. به راحتی به دست نمی آید و مستلزم عدول افراد از نظر خود برای رسیدن به یک نظر واحد است. مدیران در این سبک تلاش می کنند که رسیدن به یک راه حل بینابینی را تشویق کنند. مسئله ی اساسی این است که مدیر در این سبک خودش باید اصول تعامل را رعایت کند.

سبک آمرانه: این سبک در سازمان های مختلف کشورمان اجرا می شود. مدیر مانند مدیر یک مدرسه است. همه از او می‌ترسند به شکلی که شاید مجبور باشند به او دروغ بگویند. مدیران در این سبک امر و نهی می‌کنند و بیشتر انتظار دارند با این امر و نهی گفته هایشان به نتیجه برسد.

این سبک های رهبری می توانند توامان استفاده شوند. معمولا از ترکیب دو سبک می شود یک مسیر پویا را پدید آورد. این سبک ها بر اساس وی�?گی های شخصیتی افراد و عملکرد مغز ایشان در راست مغزی و چپ مغزی شکل می گیرد.