گروه تالار - نهمین نمایشگاه بین المللی بورس، بانک و بیمه در حالی قرار است در تیرماه امسال برگزار شود که ظاهرا چندان مورد اقبال مشارکت کنندگان قرار نگرفته و دست اندرکاران آن سعی دارند تا با نامه نگاری با مقامات بالادستی در وزارت اقتصاد و بانک مرکزی بانک ها و بیمه ها و سایرین را مجاب به حضور کنند!

به گزارش پایگاه خبری راز پول، نهمین نمایشگاه بین المللی بورس، بانک و بیمه در حالی قرار است در تاریخ 20 تا 23 تیرماه در محل دائمی نمایشگاه های بین المللی برگزار شود که هزینه های سنگینی را به نظام بانکی کشور تحمیل می کند و از این رو برخی از بانک ها و بیمه ها از حضور در این جمع صرف نظر کرده اند که این کناره گیری منجر به انتشار نامه مدیرعامل و عضو هیات مدیره شرکت اطلاع رسانی و خدمات بورس وابسته با سازمان بورس و اوراق بهادار به مدیر روابط عمومی بانک مرکزی شده تا از طریق دستور این نهاد ناظر بانک ها را متقاعد به شرکت در این نمایشگاه خودمانی کند .

اما حضور در این نمایشگاه که همه دست اندرکاران و به قولی خانواده نظام مالی کشور هستند چه فرصت ویژه ای را برای مشارکت کنندگان برقرار می کند و چه هزینه هایی را به آنها تحمیل می کند؟

اين نمايشگاه که به عنوان بزرگترين رويداد ايران در زمينه بورس، بانک و بيمه كه سالانه با حضور جمع كثيري از شركتهاي توانمند داخلي و خارجي در زمينه بورس، بانک و بيمه برپا مي گردد، فرصت بسيار مغتنمي است تا شركتهاي فعال، دستاوردها و خدمات خود را در معرض بازديد دست‌اندركاران و متخصصان اين عرصه قرار دهند و با در نظر گرفتن روند تقاضاي بازارها و سمت و سوي رشد اين عرصه، فعاليتها و نوآوري هاي آتي خود را معرفي نمايند.

پرسش اصلی اینجاست که برگزاری نمایشگاه خودمانی برای اهالی مالی کشور و احیانا بازدید کنندگان خارجی چه دستاورد ویژه ای خواهد داشت که نمی توانیم آن را در سایت های رسمی این شرکت ها بخوانیم و دنبال کنیم ؟

در فضایی که نظام مالی کشور به این نتیجه رسیده است که اطلاع رسانی و انتشار اخبار و فعالیت های عملکرد و نوآوری ها از طریق سایت های رسمی امن ترین فضای ارتباطات و اطلاع رسانی است آیا باید برای انتشار این رویدادها و یا تعامل با ذی ننفعان دست به هزینه های میلياردي زد در فضایی که امسال به نام سال «اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل» نام گذاری شده رهبر نظام در پیام نوروزی خطاب به ملت ایران، فرمودند که در مسئله‌ی اقتصاد، آن چیزی که مهم است و اصل است، مسئله‌ی تولید داخلی است؛ مسئله‌ی ایجاد اشتغال و رفع بیکاری است؛ مسئله‌ی تحرک و رونق اقتصادی و مقابله‌ی با رکود است؛ اینها مسائل مبتلابه مردم است؛ اینها چیزهائی است که مردم آنها را حس میکنند و مطالبه میکنند؛ و آمارها و اظهارات خود مسئولین هم نشان میدهد که این مطالبات مردم و این خواسته‌های مردم بجا و به‌ مورد است. در بخش دیگری از سخنان ایشان آمده است که اگر ما بخواهیم مشکل رکود را حل کنیم، مشکل تولید داخلی را حل کنیم، بخواهیم مسئله‌ی بیکاری را حل کنیم، بخواهیم گرانی را مهار کنیم، علاج همه‌ی اینها در مجموعه‌ی مقاومت اقتصادی و اقتصاد مقاومتی گنجانده شده است. 

برگزارکنندگان این نمایشگاه اهداف کلی نمایشگاه را این چنین عنوان می کنند:

- فرهنگ سازی عمومی و بالابردن سواد مالی اقشار جامعه

- ارتقای صنعت مالی کشور و بالابردن سطح تعاملات بین شرکتی

- ارتقای سطح تعاملات بین المللی صنعت مالی ایران

همچنین ماموریت های نمایشگاه نهم نیز این چنین عنوان می شود :

- نمایش دستاورد ها و توانمندی های داخلی و خارجی در صنعت مالی

- جلب توجه جامعه به صنعت مالی ظرف یک هفته به صنعت مالی با برگزاری نمایشگاه

- بوجود آوردن فضا و بستر مناسب برای مشارکت کنندگان جهت اطلاع رسانی و فرهنگ سازی

- بوجود آوردن فضای تعامل و مذاکره (B2B و B2C)

- جذب علاقه مندان، متخصصان و فعالان صنعت مالی زیر یک سقف و در طول یک هفته

اما از اهداف و ماموریت های این نمایشگاه که بگذریم باید به هزینه های تحمیلی و دست آوردهای سال گذشته این نمایشگاه بپردازیم .

نهمین نمایشگاه در حالی برگزار می شود که اشاره ای به دست آوردها، قراردادها و نظر سنجی و اثر بخشی نمایشگاه گذشته نشده است و مجریان تنها در خصوص نمایشگاه فعلی اطلاعاتی را منتشر کرده اند و به انتشار آلبوم تصاویر نمایشگاه گذشته بسنده کرده اند.البته پرواضح است که آرشیوی از سخنرانی مقامات اقتصادی در دوره های گذشته در دسترس است اما اینکه تا چه میزان وعده های مسئولین در افتتاحیه چنین نمایشگاه ها و همایش هایی محقق خواهد شد خود نیاز به بررسی های بیشتر دارد . به طور مثال وزیر اقتصاد دو سال گذشته در همایش بیمه و توسعه اعلام کرد که بیمه ها از مالیات بر ارزش افزوده معاف خواهند شد اما با گذشته دوسال از وعده وزیر هنوز این مهم عملیاتی نشده است !

حال با در نظرگیری هزینه خرید مساحت غرفه، غرفه سازی، هزینه های جانبی ، هدایای تبلیغاتی، حضور در تبلیغات محیطی، کتاب نمایشگاه،ویژه نامه و ... هزینه های ميلياردي متوجه مشارکت کنندگان و شرکت کنندگان خواهد بود. بنابراین با وجود هزینه های میلیونی منطقی به نظر می رسد که عده ای از شرکت ها و خصوصا بانک ها و موسسات با شرایط حساس اقتصادی فعلی برای حضور در نمایشگاهی که به نظر نمی رسد عواید خاصی را به لحاظ اثر بخشی و تعامل ایشان با ذی نفعان به وجود آورد بی رقبت باشند. خصوصا اینکه هزینه غرفه سازی بعضا چندین برابر تعرفه واگذاری غرفه است و شرکت کنندگان در فضای نمایشگاهی و قرارگیری در کنار هم صنفان خود نمی توانند از این هزینه میلیونی صرف نظر کنند.

این در حالی است که نظام بانکی کشور در خرداد ماه امسال بیست و ششمین همایش سالانه سیاست های پولی و ارزی را برگزار کرده است و علاقه مندان و ذی نفعان خود را به بازدید و مشارکت در این کنفرانس دعوت کرد . البته بیست وهفتمین همایش بانکداری اسلامی نیز شهریور ماه امسال برگزار می شود و نظام بانکی ذی نفعان خود را در این همایش نیز دعوت خواهد کرد و ششمین همایش سالانه بانکداری الکترونیک و نظام‌های پرداخت نیز در دی ماه امسال برنامه ریزی شده است .

در کنار این موارد آذرماه امسال نیز همایش بیمه را در پیش رو داریم . با چنین رویدادهایی که تقریبا با محوریت نظام بانکی و بیمه ای برگزار می شود حضور در نمایشگاه بانک و بیمه و بورس آیا ضرورتی دارد؟

باید منتظر ماند و دید اثرات نامه نگاری مجریان برگزاری با مقامات بالادستی در وزارت اقتصاد ، بانک مرکزی و ... چه میزان در اجبار بانکها برای حضور در نمایشگاه اثر دارد.

در شرایط حساسی که چشم تولیدکنندگان ، کشاورزان و صنعتگران به اعتبارات بانکی دوخته شده و از طرفی دیگر بخشی از منابع بانک ها در سرفصل مطالبات و بخشی در سرفصل بدهی های دولت قفل شده و ذره ذره منابع بانکی می تواند به رونق بخش های اقتصادی بیانجامد آیا اجبار در مشارکت در نمایشگاه درست و منطقی خواهد بود؟ نمایشگاهی که فقط به تشریح ابعاد کیفی برگزاری اقدام کرده و ابزاری برای اندازه گیری کمی اثرات مثبت خود ندارد!و حتی هزینه بازدید کنندگان را نیز از مشارکت کنندگان دریافت می کند!