انتقاد دبیرکل انجمن ملی لیزینگ ایران از نگاه نادرست بانک مرکزی نسبت به صنایع لیزینگ

گروه بازار پول - دبیرکل انجمن ملی لیزینگ ایران: برای مجوزدادن، ثبت و تأمین مالی و نظارت، بروکراسی طولانی تعریف شده که در واقع به نگاه نادرست بانک مرکزی نسبت به صنایع لیزینگ مربوط می‌شود. بانک مرکزی به عنوان ناظر باید نگاه خود را تغییر دهد.

محمدهادی موقعی در تشریح فعالیت‌های دست‌اندرکاران این صنعت گفت: شرکت‌های لیزینگی نهادهایی هستند که زیر نظر بانک مرکزی فعالیت می‌کنند و ابزار و دارایی‌های ثابت را به صورت اعتباری می‌فروشند و در واقع با شرکت‌های بزرگ عرضه‌کننده تجهیزات همکاری می‌کنند.

وی ادامه داد: برای مثال تولیدکنندگان ماشین‌آلات سنگین با شرکت‌های لیزینگی قرارداد می‌بندند و به کمک آنها محصولات خود را به صورت اعتباری می‌فروشند. در دنیا این صنعت پیشرفت قابل‌توجهی داشته و مکانیسم‌های مشخصی برای آن تعریف شده است که مبتنی بر انواع اجاره‌داری، مالی و غیرمالی است. در ایران اجاره‌های مالی مورد استفاده قرار می‌گیرد و هنوز وارد حوزه‌های حرفه‌ای‌تر نشده‌ایم.

بر اساس اظهارات این فعال اقتصادی حدود ۴۰ تا ۴۴ شرکت لیزینگی با مجوز بانک مرکزی فعالیت می‌کنند و با شرکت‌های بزرگ در ارتباط هستند. موقعی گفت: شرکت‌های لیزینگ، هم با عرضه کننده و هم با مشتری و در عین حال با منابع مالی مرتبط هستند. بنابراین این شرکت‌ها چند وظیفه‌ای بوده و مدیریت مالی، تأمین تجهیزات و ارائه آن به مشتریان و بازپس‌گیری تسهیلات را دنبال می‌کنند.

موقعی در ادامه به روند تأسیس انجمن ملی لیزینگ کشور اشاره کرد و گفت: اتاق ایران در سال ۸۳ انجمن شرکت‌های لیزینگ را تأسیس کرد که بعدها در سال ۸۵ یک کانون با عنوان کانون لیزینگ ایران شکل گرفت که زیرمجموعه اتاق ایران نبود و در نهایت اتاق ایران به دلیل پرهیز از دو صدایی و در راستای اجرای ماده ۵ قانون بهبود مستمر محیط کسب‌وکار اقداماتی را انجام داد تا در نهایت در سال ۹۴ این دو تشکل یعنی انجمن و کانون منحل شدند و با موافقت بانک مرکزی، انجمن ملی لیزینگ به عنوان زیرمجموعه اتاق ایران تأسیس شد.

دبیرکل انجمن ملی لیزینگ ایران یکی از عوامل مؤثر تحریک تقاضا در بازار را صنعت لیزینگ دانست و گفت: لیزینگ می‌تواند محرک تولید و عامل اشتغال نیز به شمار آید، انجمن ملی سعی دارد در همایش 29 آذر همین موضوع را برجسته کرده و اعلام کند که صنعت به دلیل اهمیت و جایگاهی که در جایگزینی خدمات تأمین مالی در جنبه‌های خاص دارد، باید مورد توجه قرار گیرد.

موقعی در مورد برخی مشکلاتی که در این حوزه وجود دارد نیز گفت: برای مجوزدادن، ثبت و تأمین مالی و نظارت، بروکراسی طولانی تعریف شده که در واقع به نگاه نادرست بانک مرکزی نسبت به صنایع لیزینگ مربوط می‌شود. بانک مرکزی به عنوان ناظر باید نگاه خود را تغییر دهد. شرکت‌های لیزینگی شرکت‌های تأمین مالی هستند که وظیفه سپرده پذیری ندارند پس باید نگاه ناظر نسبت به آنها تغییر کند. بانک مرکزی به این شرکت‌ها نگاه بانکی داشته که اشتباه است. از طرفی رکود اقتصادی و کمبود تولید و درعین‌حال نبود تقاضا در روند فعالیت صنعت لیزینگ تأثیر منفی داشته است.

این فعال اقتصادی مطالعه کشورهایی که در صنعت لیزینگ موفق عمل کرده‌اند را از اولویت‌های انجمن ملی برشمرد و تشریح کرد: رفع مشکلات موجود به آسیب‌شناسی نیاز دارد. به همین منظور، مطالعه تطبیقی را آغاز کرده‌ایم و به دنبال آن هستیم که تجربیات سایر کشورها را مورد توجه قرار دهیم.

گفتنی است سطح معاملات لیزینگ در دنیا حدود یک هزار میلیارد دلار برآورد می‌شود که ۳۵ درصد از آن به آمریکا تعلق دارد. بعد از آمریکا، آلمان و سپس چین بیشترین سهم این بازار را به خود اختصاص داده‌اند. صنعت لیزینگ در سطح دنیا حوزه‌های کشتیرانی، صنایع هوایی، تجهیزات بندری، حمل‌ونقل، تجهیزات درمانی و پزشکی، خودرو و سایر حوزه‌ها را دربرمی گیرد. در ایران از آنجایی که لیزینگ از سوی صنایع خودروسازی وارد کشور شد، در حدود 80 درصد فعالیت شرکت‌های لیزینگ به این صنعت اختصاص دارد و ۲۰ درصد دیگر به سایر بخش‌ها مربوط می‌شود.