گروه بيمه - بیست و نهمین نشست فدراسیون بیمهگران آسیا و آفریقا (FAIR) در بمبئی، بیش از آنکه یک گردهمایی تشریفاتی باشد، به صحنهای برای سنجش ظرفیتهای واقعی بازارهای نوظهور بدل شده است.
این فدراسیون که از سال ۱۹۶۴ تاکنون بستری برای همکاری بیمهگران آفریقا و آسیا فراهم کرده، امسال در شرایطی گردهم میآید که صنعت بیمه جهانی با موجی از تهدیدها و تغییرات مواجه است.
موضوع اصلی کنفرانس «بازارهای نوظهور – به سوی رشد انعطافپذیر» انتخاب شده است؛ عبارتی که بهخوبی وضعیت امروز جهان را توصیف میکند.
اگر یک دهه پیش تابآوری مفهومی لوکس و بیشتر آکادمیک تلقی میشد، امروز تبدیل به شرط بقا شده است زیرا از تغییرات اقلیمی که ساختار ریسک را بازتعریف کرده، تا حملات سایبری که بیمهگران را با مدلهای خسارت غیرقابل پیشبینی روبهرو کردهاند، همگی نشان میدهند که قواعد قدیمی صنعت دیگر پاسخگو نیستند.
بیش از هزار نماینده و بیست سخنران برجسته جهانی در این نشست حضور دارند، خالد محمد البادی، رئیس FAIR، بر این نکته تأکید دارد که کنفرانس امسال فرصتی برای «عرضه و تبادل نوآوری» است.
خالد محمد البادی رئیس فیر در مورد این رویداد می گوید: این کنفرانس ایدهها و پیشنهادهای نوآورانهای را با هدف پیشبرد شیوههای صنعتی و گسترش دیدگاهها معرفی و بررسی خواهد کرد. شرکتکنندگان همچنین این فرصت را خواهند داشت که با همتایان خود ارتباط برقرار کنند و نه تنها فرصتهای تجاری، بلکه فرهنگ غنی هند و بناهای تاریخی بمبئی را نیز بررسی کنند.
همچنین مؤمن مختار، دبیرکل فدراسیون، نیز در همین زمینه میگوید: بیمهگران در بازارهای نوظهور نه با یک یا دو تهدید، بلکه با یک بسته کامل از ریسکهای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و نظارتی روبهرو هستند. به بیان او، تابآوری اکنون همان جایگاهی را دارد که در گذشته سرمایهگذاری یا سودآوری داشت؛ یک متغیر استراتژیک که بقا را تضمین یا نابود میکند.
به گفته وی سالهای اخیر ثابت کرده است که تابآوری در صنعت ما دیگر یک تفریح نیست، بلکه یک ضرورت برای بقا است.
برای ایران، این دوره از کنفرانس واجد اهمیتی خاص است، یونس مظلومی، عضو شورای عالی بیمه و رئیس کمیسیون بیمه کمیته ایرانی اتاق بازرگانی بینالملل، بهعنوان سخنران کلیدی در بمبئی حاضر میشود.
چنین جایگاهی برای ایران کمسابقه است و آخرین بار در سالهای ۱۹۷۷ تا ۱۹۷۹ تجربه شد؛ زمانی که جواد منصور، رئیس کل وقت بیمه مرکزی، ریاست FAIR را بر عهده گرفت. در سالهای پس از آن، هرچند بسیاری از شرکتهای بیمه ایرانی در FAIR عضویت داشتند، اما حضور ایران در سطح تصمیمسازی تقریباً به حاشیه رانده شد.
اینبار، حضور مظلومی میتواند فراتر از نمادگرایی باشد چرا که بازار بیمه ایران بهرغم مشکلات ساختاری، ظرفیتهای بالقوه چشمگیری دارد مانند جمعیتی بزرگ، نیاز فزاینده به پوششهای جدید و موقعیت ژئوپولیتیک که آن را در پیوند میان بازارهای خاورمیانه و آسیای میانه قرار میدهد، اما بهرهگیری از این ظرفیتها مستلزم آن است که دیپلماسی بیمهای ایران از سطح شعار فراتر رود.
به هر شکل چالش اصلی در اینجاست که بیمه در ایران هنوز نتوانسته است اعتماد عمومی را بازیابی کند و در سطح بینالمللی هم با محدودیتهای ناشی از تحریم و کمبود سرمایه انسانی مواجه است، در چنین شرایطی، حضور در FAIR باید با یک استراتژی روشن همراه باشد، در همین رابطه سندیکای بیمهگران ایران باید نقشی فعالتر ایفا کند و از این نشست برای ایجاد پیوندهای پایدار با کشورهای همتراز مانند هند، مصر و ترکیه بهره گیرد، همچنین، ایران باید به حوزههایی وارد شود که بازارهای نوظهور بیشترین آسیبپذیری را دارند مانند بیمه اتکایی، ریسکهای اقلیمی و پوششهای سایبری. این حوزهها نهتنها نیاز فوری دارند، بلکه بستری برای همکاریهای جنوب-جنوب فراهم میکنند؛ همکاریهایی که میتوانند بخشی از انزوای بینالمللی ایران را خنثی سازند.
در این رابطه تهدیدها البته کم نیستند، رقابت شدید بازیگران منطقهای، بیاعتمادی داخلی به صنعت بیمه و فشارهای ژئوپولیتیک میتوانند هرگونه دستاوردی را به سرعت خنثی کنند، از آن سوی دیگر اما فرصتها نیز واقعی هستند، رشد سریع بازارهای نوظهور، افزایش تقاضا برای پوششهای نوین و تمایل کشورهای آسیایی و آفریقایی برای همکاری خارج از مدار قدرتهای غربی.