«حیدری» تشریح کرد: از ماجرای خرید نرم افزار بیمه ایران تا اداره شرکت ها بر اساس فرضیات و تجربیات

 گروه سایبان - شناخت و ‌تحلیل و رقبا در صنعت بیمه برای او که از مقطع کارشناسی در این صنعت آغاز به‌کار کرده وتا عضویت در هیات مدیره بزرگترین بیمه کشور پیش رفته، پیچیده نیست. به‌تازگی به کرسی مدیرعاملی یک شرکت خصوصی تکیه زده است، اما اظهارات پخته و حاصل تجربه‌اش نشان می‌دهد که برنامه‌های توسعه‌ای جامعی برای این شرکت دارد.

محمد حیدری که در روزهای گذشته از جمله گزینه‌های مطرح برای مدیرعاملی چندین شرکت بیمه‌ای بوده است و حالا مدیرعامل بیمه کارآفرین، در گفت‌وگو با رازپول می‌گوید بیمه ایران به‌مثابه دانشگاهی بود که در حوزه‌های مختلف عمری در آن سپری کردم و به‌دلیل پتانسیل‌های فراوان تجربیات متعددی در این شرکت فراهم شد. در ادامه متن کامل این گفت و گو را خواهید خواند.

رازپول- به عنوان فردی که سابقه عضویت در ترکیب هیات مدیره و مدیران ترازاول بزرگترین بیمه کشور را در کارنامه دارید، عنوان بفرمایید که چه تفاوتی‌هایی در اجرا بین شرکت جدید با شرکت قبلی احساس می‌کنید و با چنین اندوخته‌ای چطور حرکت خواهید کرد.

صنعت بیمه بر مبنای علم آمار و احتمالات استوار است و ریسک‌پذیری در ذات آن نهفته است. در این میان شرکت‌های کوچک با سهام‌داران خصوصی بر مبنای این اصل که «سرمایه ترسو است» و احتمالات مختلفی در ریسک‌ها وجود دارد، از دغدغه تجربی و نگاه خاص خود برخوردارند.

در مقایسه با چنین فضایی، بیمه ایران حکم دریایی دارد که می‌توان آموزه‌های جدید را آن پیاده‌سازی کرد و بر مبنای محاسبات و اصول علم اقتصاد، آمار و حقوق حرکت کرد. مسلما این شرایط برای افرادی که این فضا را تجربه کرده‌اند، دانشگاهی بزرگ است. هرچند که قواعد پرداخت‌های این شرکت بزرگ درچارچوب بروکراسی دولتی با سایرین متفاوت است، اما انباشت دانش در این فضا به رشد و توسعه فردی و به‌پیاده‌سازی تجربیات جدید کمک می‌کند.

از همین رهیافت می‌توان ادعا کرد تجربه در برخی از رشته‌ها مانند مسئولیت که در سال‌های اخیر متقاضیان بی‌شماری یافته با گذشته متفاوت است و معتقدم نگرانی از این رشته از رشته پرمخاطره ثالث نیز بیشتر است. این رشته از نظر تعهدات جانی وابسته به دیات و به لحاظ ماهیت بیمه‌نامه که زیان‌دیده درآن حضور ندارد و کنترل چندانی نیز صورت نمی‌گیردهمچنین قوانین بالادستی که بر مبنای نظریه خطر است و فضای اجتماعی به سمت‌وسوی ناخوشایندی در حال حرکت است.

بنابراین با چنین ارزیابی‌هایی که از بزرگترین شرکت بیمه‌ای کشور اندوخته شده است ترسیم مسیر حرکت در بیمه کارآفرین پیچیده نیست و معتقدم بیمه‌کارآفرین که یکی از برندهای مطرح در بیمه‌های عمربود باید به مسیر قبلی خود بازگردد و حول همین محور حرکت کند. بر پایه چنین مبنایی بازنگری در جامعه هدف و شبکه فروش بیمه‌کارآفرین که در گذشته به صورت خاص تعریف شده بود در اولویت برنامه‌ها قرار می‌گیرد.

امروز بایدبه دلیل باورپذیری به عنوان یک اصل بازاریابی معتقد بود و این پرسش را مطرح کرد که مشتریان به چه دلیل باید ما را انتخاب کنند؟ در شرایطی که شرکت‌های بزرگی مانند آسیا و البرز رقبای سرسختی در بخش خصوصی‌اند،  بیمه‌کارآفرین در تقسیم‌بندی بازارهای هدف باید در اقیانوس آبی خود و حول محور بیمه‌های عمر حرکت کند و از رقابت در اقیانوس قرمز بپرهیزد.

هرچند که شرکت‌های کوچک توانایی پذیرش ریسک‌های بزرگ در حیطه دریایی و انرژی را با توزیع ریسک در بازارهای اتکایی دارند، اما معتقدم شرکت‌ها در پوشش ریسک‌ها باید به ابعاد سازمانی خود اشراف داشته باشند و از حرکت در چنین فضاهایی اجتناب کنند. مسلما پوشش این ریسک‌ها برای شرکت‌های کوچکتر نیزمقدور است اما در صورت بروز خسارت، پرداخت آن و بازیافتش از بیمه‌گران اتکایی شرایط را دشوار خواهد کرد. بنابراین علاوه بر تجزیه و تحلیل ریسک لازم است به مولفه‌های اقتصادی دریافت و پرداخت نیز توجه کرد.

بنابراین بیمه‌کارآفرین ماموریت قدیمی را بازنگری خواهد کرد.  بازار ظرفیت و کشش‌پذیری بیمه‌های عمر را همچنان دارد. از سوی دیگر شرایط امروز بازاربیمه‌های عمر در کشور به دلیل آنکه در نرخ و شرایط این رشته  اصول حرفه‌ای رعایت می‌شود و دارای قیمت تمام شده و هزینه های مشخص است، از شفافیت بیشتری برخوردار است و از سوی دیگر اکچوئرهای حرفه‌ای در بیمه‌مرکزی نیز آن را رصد می‌کنند و رقابت غیر حرفه‌ای در بازار بیمه‌های عمر حداقلی است و رقابت‌ها اساسا در بخش سرمایه‌گذاری‌ها و کنترل هزینه‌های اداری است.

 برپایه چنین استدلالی معتقدم بیمه‌کارآفرین باید در این فضا حرکت کند، اما قطعا باید محصولات این شرکت متناسب با نیازهای بروزرسانی و کانال‌های عرضه و فروش را نیز بازنگری کرد. مسلما ارتقا مطلوبیت بیمه‌های عمر برای سه ضلع این مثلث یعنی مشتری، نماینده و شرکت از دستاوردهای این بازنگری خواهدبود.

رازپول- وضعیت سایر رشته‌ها چگونه خواهدبود؟

سایر پوشش‌های بیمه‌ای در مسیر محور اصلی فعالیت‌ قرار می‌گیرند. به‌عبارت دیگر اولویت فعالیت در سایر رشته‌ها با مشتریان بیمه‌های عمر است.

چنین ساختاری جامعه آماری متناسبی را در اختیار قرار خواهد داد که می‌توان با نیازسنجی‌های دقیق برای آنها حرکت‌های اثربخشی را شاهد باشیم. با چنین روشی دستیابی به رشدی پایدار و معقول دور از انتظار نیست و این خواسته شرکت از اجرای برنامه‌های جدید است.

رازپول- دغدغه شما در شرایط جدید چیست؟

بازنگری در این ماموریت پیش از حضورم در این شرکت آغاز شده، اما تنها دغدغه این روزها موضوع فناوری اطلاعات است. در این کسب‌و کار شرکت‌های فعال محدود و تقاضا فراوان است. بنابراین در این فضا به ناچار در صف انتظار ایستاده‌ایم هرچند که اقدامات به پیش می‌رود و وظیفه می‌دانم از همراهی حداکثری که دارند قدردانی کنم.

نگرانی عمده صنعت بیمه امروز تیم‌های مدیریتی نیست و نیاز اساسی شرکت‌های جدید بسترهای ای‌تی و فناوری اطلاعات است و نیاز اساسی در صنعت بیمه متوجه همین بخش است، بخشی که با استانداردهای روز دنیا در ابعاد مالی، سخت‌افزاری و نرم‌افزاری فاصله بسیاری دارد.

صنعت بیمه از دغدغه نیروی انسانی ماهر فاصله گرفته است و به تعداد مکفی نیروی انسانی تربیت شده است، عدم طراحی سیستم‌های متناسب سبب شده که کارشناس محوری امروز به دغدغه در این صنعت تبدیل شود، در حالی که اصل این موضع نیست و باید به سیستم‌محوری تجهیز شویم.

پیاده‌سازی ای‌تی و تجزیه و تحلیل اطلاعات می‌تواند تفکرات تجربی را تغییر دهد و امروز شاهدیم که نسل‌های جدید به تجزیه و تحلیل اطلاعات اشراف بیشتری دارد. 

بنابراین با چنین حجمی از اطلاعات و گستره آن در صنعت بیمه، نیروی انسانی متخصص دغدغه اول شرکت‌های بیمه نیست.

رازپول – در این حوزه شرکت‌های بیمه دارای عملکرد جزیره‌ای هستند. مسلما همکاری در این حوزه و همگرایی می‌تواند به ارتقا دستاورد نهایی کمک کند. بزرگترین شرکت بیمه کشور نیز در این زمینه با سایر شرکت‌ها همراهی نکرد. به اعتقاد شما چرا شرکت‌ها در بخش ای‌تی عملکرد جزیره‌ای دارند؟

به نظر می‌رسد که شرکت‌های بیمه در این بخش نیازمند یک لیدر هستند. طراحی نرم‌افزار در بازار بیمه نیازمند شناخت عمیق است و مسلما افراد ناآشنا به این حوزه توانایی ورود ندارند.

تعداد نرم‌افزار نویسان صنعت بیمه نیز بسیار محدود است و شرکت‌های بزرگی در این بخش دیده نمی‌شود و این تعداد محدود نیز از صنعت منشعب شده‌اند وبر مبنای نبوغ و توانمندی‌های شخصی و سرمایه‌گذاری یاریگر صنعت هستند.  صنعت بیمه در این حوزه نه تنها عقب مانده،  بلکه برای ارائه راه‌حل برنامه‌ریزی نکرده است.

رازپول – صنعت بیمه به چه دلیل در این مسیر برنامه‌ریزی نکرده است. به هر حال شما پیش از این دارای مسئولیت در بیمه‌ایران بودید. چرا در شرکت بزرگی مانند بیمه‌ایران نیز دیر به فکر اجرای آن افتادیم و سرمایه‌گذاری صورت نگرفت؟

بیمه ایران بر اساس دستور مجمع در خصوص سیستم‌های جامع بیمه‌گری حرکت کرد و بحث پیاده‌سازی COREINSURANCE مطرح شد. دیدگاه در بیمه ایران رصد تجربه‌های موفق دنیا و عدم ساختن چرخ از نو بود و با چنین دیدگاهی به یکی از شرکت‌های زیرمجموعه ماموریت داده شد، اما ساختار دولتی اجازه حرکت در این فضا را نداد و کار بسیار با چالش و مقررات دست‌و پا گیر پیش رفت.

بنابراین ساختار سنگین و مقررات دولتی که مبتنی بر اخذ مجوزهای زمان‌بر است از موانع اجرا و حرکت بود. با وجود چنین پیچیدگی‌های زمانبری ورود تکنولوژی روز دنیا را به داخل کشور امکان پذیر نیست چراکه مسلما تا زمان اخذ مجوزهای ورود نسل تکنولوژی قدیمی شده و به روز نخواهدبود. علاوه بر ساختار دولتی، نگهداری از امنیت سیستم‌ها و اطلاعات از جمله موضوعاتی است که در شرکت‌های دولتی از حساسیت بالایی برخوردار است.

بنابراین معتقدم چالاکی حرکت بخش خصوصی در این زمینه سریع‌تر ما را به جواب خواهد رساند.

رازپول - راهکار شما در این خصوص چیست ؟

صنعت بیمه در حوزه ای‌تی هیچگاه سرمایه‌گذاری معقولی انجام نداده است و از دستاورد گروهی از افراد که سال‌ها پیش در این حوزه سرمایه‌گذاری محدودی داشتند، استفاده کرده است.

شرکت‌های بیمه از محل حق بیمه ثالث عوارض متعددی را به سازمان‌ها و نهادهای مختلف پرداخت می‌کنند. اگر بخشی از حق‌بیمه‌ها نیز برای توسعه زیرساخت‌های فناوری اطلاعات اختصاص یابد، با مشارکت شرکت‌ها و راهبری بیمه‌مرکزی می‌توان به نتیجه مطلوبی رسید. در این فرآیند شرکت‌ها، سهام‌دار مجموعه جدید خواهند بود و شرکت‌های جدید نیز با پرداخت حق‌عضویت  به این چرخه می‌پیوندند و از مشارکت شرکت‌های برنامه نویس که به صنعت بیمه شناخت دارند و فعال هستند، نیز باید استفاده کرد.

باید بپذیریم که صنعت بیمه در بخش ای‌تی در این سال‌ها عقب تر از نیازهای بازار حرکت کرده است و سرمایه‌گذاری درست و اصولی در این مسیر می‌تواند این روند را معکوس کند.

باید توجه داشت که نیازهای داخلی از یک سو و فشارهای بازار و صرفه اقتصادی از سوی دیگر سبب شده است شرکت‌های کوچک همواره در صف انتظار شرکت‌های فناوری اطلاعات باقی بمانند . بیمه ایران نیز به دلیل وسعت تکنولوژی مخصوص خود را خریداری کرد، اما زمان آن فرارسیده است تا این روند تغییر یابد.

پتانسیل مطلوبی در شرکت‌های کوچک فعلی ای‌تی که دارای بیش از یک دهه تجربه در این بازار هستند، وجود دارد . انباشت دانش در این شرکت‌ها از یک سو ومشارکت در سرمایه‌گذاری صنعت از سوی دیگر به شکل‌گیری شرکتی در زمینه فناوری اطلاعات کمک خواهدکرد.

نهادها و سازمان‌ها امروز دارای ارتباطات متقابل و تکمیلی‌اند . در این فضا صنعت بیمه نیز دارای ارتباطاتی گسترده است و اصطلاحا در وسط رینگ قراردارد، اما نبود زیرساخت معتبر و متحدالشکل ای‌تی و دایره بی‌شمار سازمان‌ها و مراجع مرتبط با صنعت بیمه مانند وزارت بهداشت، نیروی انتظامی،ثبت احوال و ... سبب شده است برای ارتباط با هر سازمان و نهادی با قاعده سیستم‌های آنها بازی کند. متاسفانه این صنعت دارای استراتژی نیست و دائما بین سازمان‌های مختلف در حالت انطباق با شرایط آنها به‌سر می‌برد.

صنعت بیمه به عنوان مکمل و ارائه کننده خدمات به سایر سازمان‌ها باید مستقلا عمل کند و سرمایه‌گذاری مشترک با شرکت‌های ای‌تی محور، راهکار خروج از این بن‌بست است.

عملکرد جزیره‌ای صنعت بیمه را می‌پذیرم در حالی که اعتقاد دارم فعالیت‌های مالی، فنی، اتکایی وابسته‌ای وجود دارد و سازمان‌های مرتبط نیز خواسته‌های خود را از صنعت دارند و آنچه مسلم است اینکه وضعیت امروز نیازمند بازنگری است.

هنوز به فرآیندهای سنتی و اسناد کاغذی علاقه‌داریم در حالی که باید در دنیای امروز از اسناد کاغذی فاصله گرفت. دنیای امروز به سمت ساده سازی فرآیندها حرکت کرده است اما متاسفانه پوست‌اندازی دیرهنگام و از دست‌دادن فرصت‌ها یکی از چالش‌های مهم و اساسی است.

در اولین قدم برای برون‌رفت از شرایط فعلی نیازمند سرمایه‌گذاری هستیم. مسلما تزریق منابع مالی در این کسب‌وکار نیز نیازمند صبر و شکیبایی است، چراکه این سرمایه‌گذاری زودبازده نخواهد بود و باید در کنار بهره‌گیری از پتانسیل فعلی و ادامه رویه‌های موجود به صورت موازی برای این بخش برنامه ‌ریزی کرد و تا باروری آن صبور بود، در غیر این صورت تغییری در وضعیت فعلی حاصل نمی‌شود.

رازپول – چندی پیش بیمه ایران در این حوزه سرمایه‌گذاری مناسبی را انجام داد که البته با حواشی‌ همراه بود. 

سرمایه‌گذاری بیمه ایران در این بخش رقم قابل توجهی نبود و تلاش کرد با کمترین هزینه این ماموریت را به سرانجام رساند.

رازپول - اما در صنعتی که از فقدان سرمایه‌گذاری در این بخش رنج می‌برد هزینه قابل توجهی بود؟

سرمایه‌گذاری در این بخش برای بیمه ایران چندان قابل توجه نبود و در آن مقطع حدودا معادل فروش یک روز آن شرکت بود. بیمه ایران حدود 20 میلیارد تومان سرمایه‌گذاری کرد. در آن مقطع به‌عنوان هیات مدیره نیز از ما سوال شد که توجیه سرمایه‌گذاری در این نرم‌افزار چه بود که پاسخ دادیم رفتارهای خاص این نرم‌افزار نه تنها به نیازهای آینده شرکت پاسخ خواهد داد، بلکه پایه‌ریزی برای تغییرات آتی را آسان می‌کند. قابلیت‌های نرم‌افزارهای آتی‌تی ملموس نیست و در کوتاه مدت قابلیت ارزیابی ندارد، اما در بلندمدت مسلما دست‌آوردهای قابل اتکایی دارد و نرم‌افزار بیمه ایران نیز از این قاعده مستثنی نبود و به همین دلیل انتقاداتی مطرح شد.

رازپول- نرم‌افزار خریداری شده توسط این شرکت قابلیت توسعه و تعمیم به بازار فعلی را دارد؟

این ماموریتی نیست که بیمه ایران به سرانجام رساند و معتقدم بیمه مرکزی یا سندیکا با مشارکت همه شرکت‌ها باید در این زمینه پیش‌قدم شود. هرچند که در بیمه ایران نیز این تفکر وجود داشت که نرم‌افزار می‌تواند در اختیار سایر شرکت‌ها نیز قرارگیرد. معتقدم اگر قرار بود که نرم‌افزار بیمه ایران در اختیار سایر شرکت‌ها نیز قرار گیرد باید سرمایه‌گذاری 200 میلیارد تومانی صورت می‌گرفت اما متاسفانه الزامات بخش دولتی و محدودیت در میزان سرمایه‌گذاری مانع خروجی معقول در این زمینه برای همه شرکت‌های بیمه شد.

رازپول-  چرا سرمایه‌گذاری در این بخش برای شرکت‌ها جذاب نیست؟

شرکت‌های بیمه باید به این باور مهم اعتقاد پیدا کنند که ادامه حیات از مسیر ای‌تی می‌گذرد در غیر این صورت در کسب‌وکار آینده جایی نخواهند داشت.  نیازهای زیرساختی امروز برای تاسیس شرکت‌های بیمه محدود به نیروی انسانی و ساختمان نیست و مهمترین اولویت نرم‌افزار جامع بیمه‌ای است.

اما نکته مهم  توجه به این مسئله است که ورود سرمایه‌گذار خارج از صنعت بیمه به دلیل توجه به انتفاع مالی در کوتاه‌مدت به نفع شرکت‌ها نیست و بیمه‌ها خود باید قدم اول را بردارند.

رازپول- در شرایطی که مشتریان بانک‌ها از خانه یا هر محلی خدمات خود را دریافت می‌کنند، دلیل مقاومت بیمه‌ها برای ارائه خدمات در چنین بستری چیست؟

شرکت‌های بیمه مقاومتی در این زمینه نمی‌کنند، بالعکس توانایی اجرای این ماموریت را ندارند.

رازپول- بنابراین صنعت بیمه باید ارائه خدمات در بستر ای‌تی را به صورت دوفوریتی در دستور کار قرار دهد. چرا هنوز به جمع‌بندی در این زمینه نرسیده است؟

دقیقا همین طور است. داده‌کاوی یکی از دست‌آوردهای مهم فناوری اطلاعات است که تاثیر به سزایی در کاهش تخلفات دارد و صنعت بیمه به این موضوع نیز اذعان دارد. باور به ای‌تی در صنعت بیمه در عمل ضعیف است و به عبارتی جرات و جسارت کافی وجود ندارد. از سوی دیگر متخصصین در این زمینه محدود هستند . از سوی دیگر یک برنامه تکلیفی و الزامی می‌تواند صنعت را به راه‌حل جامعی رساند.

رازپول – شنیده می شود که آمارهایی که شرکت‌ها به سنهاب ارائه می‌کنند با آنچه در صورت‌های مالی وجود دارد یکسان نیست. دلیل این مغایرت به همین مباحث باز می‌گردد.

احتمالا . به دلیل اینکه استاندارد نرم‌افزار جامع سنهاب با سایر نرم‌افزارهای بیمه‌ای از یک خانواده نیستند، شاهد این مغایرت‌ها هستیم. اگر در زمان تولید سنهاب شرکت‌های بیمه نیز نرم‌افزار متناسبی طراحی کرده بودند، امروز شاهد این مغایرت‌ها نبودیم. صنعت بیمه باید در یک برنامه زمان‌بندی 5ساله در این مسیر حرکت کند.

ماهیت فعالیت‌های صنعت بیمه بلندمدت است وتاکید می‌کنم که باید به صورت موازی فازتوسعه را با شرایط فعلی پیش برد.

رازپول- نظام رگولاتوری چقدر نیاز به تقویت در این بخش دارد.

مرکز فنآوري اطلاعات و ارتباطات بیمه مرکزی نیز امروز مشغول به امور روزمره است. اما بهترین گزینه برای تحقق این ماموریت نیز احتمالا بیمه‌مرکزی است . با هماهنگی با نهادهای بالادستی باید سازوکار جداگانه‌ای برای این ماموریت کارسازی کرد.

مسلما مشتریان این کسب‌وکار جدید نیز شرکت‌های بیمه خواهند بود که می‌توانند قیمت تمام شده خود را نیز کاهش دهند، داده‌های خود را آنالیز کنند و بر مبنای آن سوددهی را نیز افزایش دهند.

رازپول – ای‌تی چقدر می تواند به شفافیت در شرکت‌های بیمه کمک کند.

فناوری اطلاعات وضعیت را منسجم و داده‌های مربوط به حق بیمه و خسارت‌ها را واقعی‌ و به شناسایی آن کمک می‌کند. ماهیت قراردادهای بیمه در تعهدات بلندمدت است. فرض کنید قراردادی منعقد و درآمد شناسایی شده است در بهترین شرایط گزارش 15 الی 20درصد خسارت‌ها در سال اول به شرکت منعکس می‌شود و بقیه خسارت‌ها طی چندسال آینده و با تاخیر گزارش خواهد شد. سیستم جامع بیمه‌ای کمک می کند که نه تنها اطلاعات قراردادهای قبلی در شرکت ضبط و نگهداری و به روز باشد بلکه در انعقاد قراردادهای جدید وضعیت شرکت قابل ارزیابی دقیق باشد، به دلیل آنکه هرلحظه خسارتی واقع شود مدیریت از آن مطلع است. نبود داده‌ها در لحظه سبب شده است مدیران در اداره شرکت‌ها به تجربیات خود در ارزیابی کلی وضعیت شرکت متکی باشند وبا فرضیات شرکت را اداره کنند در نتیجه وضعیت برخی شرکت‌ها به اینجا رسیده است.

رازپول – در چنین فضایی سودهای پرداختی شرکت‌های بیمه نیز واقعی نیست.

نه به معنای کامل اما چنین استنباطی دور از ذهن نیست.البته با تعدیل صورت‌های مالی اصلاحاتی صورت می‌گیرد .

باید این جمله را اضافه کنم که علاوه بر نیاز مشتریان به تقویت فعالیت‌های ای‌تی محور، صنعت بیمه در درون خود نیز به تقویت این ساختار نیازمند است. روش ذخیره‌گیری مثلثی که در برخی شرکت‌ها بیمه برای راستی‌آزمایی ذخایر معوق اجرا شد نیز به دلیل نبود همین سیستم بود. بررسی پرداخت‌های شرکت‌های بیمه در شش ماهه ابتدای سال در بخش ثالث گواه همین امر است و نشان می‌دهد که همه خسارت‌ها مربوط به سال‌های 96 و 97 نیست و حتی ممکن است پرونده خسارت پرداختی مربوط به یک دهه قبلاشد که باید با احتساب ذخایر جبران شود . در همه این سال‌ها به دلیل نبود مکانیزم و نبود سیستم‌های فناوری اطلاعات مدیران، حسب تجربه ذخیره‌ها را در نظر گرفته‌اند و ذخایر متناسب درنظرگرفته نشد که پیامد آن اجرای روش ذخیره‌گیری مثلثی بود. البته باید این نکته را اضافه کرد که مدیران در عدم برآوردهای صحیح نیت‌هایی سوئی ندارند اما نبود مکانیزم دست آنها را در ارزیابی‌های دقیق بسته است.

در همه این سال‌ها سکان صنعت بیمه به دست افراد تازه وارد سپرده نشده است و در بسیاری موارد از مدیران با تجربه دعوت به همکاری به عمل آمد، اما چرا چنین نتیجه‌ای را شاهدبودیم، آیا این افراد ضعیف بودند؟ خیرمشکل نبود مکانیزم ارزیابی‌های سیستمی بود در حالی که مدیران به ناچار فقطبر مبنای تجربه کارشناسی محدود عمل کردند!

رازپول – با چنین تعاریفی در حالی که شرکت‌های بیمه برای کنترل ریسک سایر نهادها به وجودآمدند اما همواره در معرض ریسک ای‌تی قراردارند؟

بله – روش ذخیره گیری مثلثی روشی گذشته نگر است که آینده را نیز ترسیم می‌کند، اما سوال اصلی این است که چرا شرکت‌های بیمه باید افق خود را بر مبنای گذشته غیردقیق ترسیم کنند؟

فناوری اطلاعات ذخایر را اصلاح، سودها را واقعی و به ایجاد شفافیت حداکثری کمک می‌کند، بنابراین پیش از هر اقدامی در شرکت‌های بیمه باید به سمت این مسیر پیش رفت.

رازپول – چقدر از نگرانی شرکت‌های بیمه برای حرکت نکردن به سمت فناوری اطلاعات به شبکه نمایندگی و بیکاری این شبکه مربوط می‌شود.

آنچه مسلم است اینکه شرکت‌های بیمه باید تغییر کنند در غیر این صورت محکوم به شکست خواهند بود در این شرایط نمایندگان نیز باید تغییر را بپذیرند و با آن همراه شوند.  در شرایط جدید باید ماموریت شبکه نمایندگان را نیز بازنگری کرد.

رازپول – آیا این حجم وسیع از نمایندگان را با تغییر ماموریت می توان برای صنعت بیمه حفظ کرد.

در شرایط فعلی نیز شبکه نمایندگی صنعت بیمه نیاز به پالایش دارد و در شرایط جدید آنها که در صنعت باقی می‌مانند با تغییر ماموریت و تخصص بازوی توانمندی خواهند بود. در گذشته صنعت بیمه ابزاری برای ارائه خدمات نداشت و از نیروی نمایندگان استفاده کرد اما امروز فروش شخص ثالث حتی از خودپردازها نیز امکان پذیر است.

اگر امروز صنعت بیمه بر حفظ نمایندگان با ماموریت کنونی اصرار کند آینده خود را از دست می‌دهد.

رازپول – به بحث نظارت مالی و ذخایر مثلثی در رشته شخص ثالث اشاره کردید که از زمان آقای امین تکلیف شد و تاکنون به صورت کامل اجرایی نشده است. آیا بازی ذخیره به سایر رشته‌ها نیز رسیده است.

خیر – اصلاح ذخایر در سایر رشته‌ها به صورت آنچه در رشته ثالث شاهد بودیم تکلیف نشده است هرچند که هشدارهایی در این زمینه داده شده اما به صورت عملیاتی به اجرا درنیامده است. امروز اگر ذخیره‌گیری مثلثی در سایر رشته‌ها تکلیف شده بود در رشته‌هایی مانند درمان و مسئولیت شاهد چنین نرخ‌هایی نبودیم. معتقدم تنها راهکار اصلاح رفتار شرکت‌ها تاکید جدی بر نظارت مالی و اصلاح ذخایر در این دو رشته است.

نظارت مالی و کنترل در این بخش مانند سازوکاری که در کدیکتا پیاده سازی شد، پیچیده نیست، می توان سامانه‌ ای نیز برای اطلاع از خسارت‌ها طراحی کرد. بنابراین ای‌تی به اصلاح رفتارهای مالی کمک شایانی داشته باشد.

رازپول – سنهاب به شفاف سازی ذخایر کمک کرد؟

سنهاب تنها اطلاعات حق بیمه و خسارت‌ها را نگهداری می کند و در مورد معوقات اطلاعاتی ندارد. اما همانطور که عنوان شد الزام به دریافت کد برای اعلام خسارت و ارائه اطلاعات به سامانه‌ای تحت حمایت سنهاب اطلاعات ذخیره‌گیری را نیز می‌تواند شفاف کند. روند باید معکوس شود و به طور مثال شرکت‌ها عنوان کنند افرادی که کد ندارند نمی‌توانند خسارت دریافت کنند! براین اساس ارزیابی ذخایر بر مبنای خسارت‌های پرداختی و پرونده‌های در جریان، ذخایر را واقعی می‌کند.

نگاه بیمه مرکزی عدم دخالت در کسب‌وکار شرکت‌های بیمه است و بر مبنای چنین دیدگاهی بر روند اجرایی داخلی دخالتی نمی‌کند.

رازپول – اما قانون بیمه اذعان دارد که وظیفه نهاد ناظر هدایت و نظارت در صنعت بیمه است.

نظارت بر سوددهی شرکت‌ها دخالت نمی‌کند.

رازپول – اما موضوع اصلاح ذخایر در حطیه وظایف نظارتی قراردارد.

در تجزیه سنی خسارت پرداختی و معوق بعضا به دوره‌های 10 ساله خواهیم رسید و این نکته بیانگر این امر است که بیمه فرآیندی بلندمدت و عمر مدیران در صنعت بیمه کوتاه مدت است. بنابراین پرسش اصلی این است که کنترل چنین فرآیندی چگونه باید عملیاتی شود؟

رازپول – بنابراین معتقدید نظارت مالی نیز به صورت کامل اجرایی نمی‌شود؟

اجرای نظارت مالی بهبود بسیار یافته است اما با شرایط مطلوب فاصله دارد و فقط با اصلاح جدی ذخایر کلیه فرآِیندها اصولی خواهدشد.

رازپول – با چنین راهکاری سرنوشت نامعلومی در انتظار برخی شرکت‌ها خواهدبود؟

جواب این است که اگر فرآیند اصلاح نشود وضعیت این شرکت‌ها بهبود خواهد یافت؟ و یا فقط پروسه درمان را به تاخیر انداخته‌ایم؟ بدون اتخاذ چنین تصمیماتی رفتارها اصلاح نخواهدشد. بعضا شرکت‌هایی که به وضعیت بحرانی رسیده‌اند در سال‌های گذشته سود نشان داده‌اند. پس سوال این است که خسارت‌ها چگونه بوده که شرکت را به چنین وضعیتی دچار کرده است و پاسخ کاملا روشن است در بخش معوقات! شفاف سازی معوقات هزینه دارد حال کدام مدیرحاضر به پرداخت چنین هزینه‌ای است؟

رازپول – عملکرد مدیران نیز در چنین وضعیتی به درستی مورد ارزیابی قرار نمی‌گیرد.

بله – دلیل آن هم این است که وضعیت شرکتی که تحویل داده شده نیز شفاف نیست. با چنین وضعیتی چگونه می‌توان ارزیابی دقیقی از عملکرد مدیران داشت؟

رازپول – بحث ارز یکی دیگر از موضوعات مهم برای شرکت‌های بیمه است. تغییرات نرخ ارز سرمایه شرکت‌های بیمه را کوچک کرد. با چنین وضعیتی آینده برای شرکت‌ها چگونه است

با این وضعیت ظرفیت شرکت‌های بیمه تقریبا به نصف تقلیل یافت. هرچند که در بازار داخلی موضوع متفاوت است اما عملا ظرفیت شرکت‌ها کاهش یافت و به نظر می‌رسد باید سرمایه‌ها را افزایش داد. در این فضا ریسک‌ها بیشترواگذار می‌شود و سهم بیشتری به سمت صندوق دولت سرازیر می‌شود. در این شرایط مسلما تعهدات ارزی را با دقت بیشتری پذیرش خواهند کرد و تسعیر ارز در شرکت‌های بیمه به دلیل دقت در پذیرش تعهدات ارزی و احتمال کاهش آن محل درآمد نخواهدبود.