از اطلاعیه تا حکمرانی رسانه‌ای، نقشه راه روابط عمومی بیمه مرکزی

بیمه مرکزی به‌عنوان رگولاتور صنعت بیمه، روابط عمومی را سال‌ها در نقش «بلندگویاداری» به‌کار گرفته است؛ مدلی سنتی که در انتشار اطلاعیه‌ها و‌ اخبار سازمانی خلاصه می‌شود که نه اعتماد می‌سازد و نه تاب‌آوری در برابر بحران دارد.

در جهان امروز، روابط عمومی اما بر پایه «پیش‌ بینی و روایت‌ سازی هوشمند» تعریف می‌شود؛ مدلی که در ادبیات ارتباطات «روابط عمومی پیش‌ بین» نام گرفته است.

روابط عمومی پیش‌ بین بر دو ستون استوار است:

نخست، آینده‌پژوهی و سناریونویسی بحران‌ها؛

دوم، استفاده از فناوری‌های نوین داده‌کاوی و تحلیل احساسات اجتماعی.

چنین رویکردی روابط عمومی را از بازتاب اخبار و تصمیمات رسمی و اداری فراتر می‌برد و آن را به اتاق فرمان اطلاعاتی بدل می‌کند که بحران را پیش از وقوع، شناسایی و مهار می‌سازد.

بحران‌های بیمه‌ای معمولاً یا ریشه در مشکلات رفتاری شرکت‌ها دارد یا در بی‌اعتمادی اجتماعی، پس تأخیر روابط عمومی در واکنش به این بحران‌ها، می‌تواند فاصله میان مهار بحران و سقوط کامل اعتبار باشد.

برای عبور از این تنگنا، سه محور حیاتی پیشنهاد می‌شود:

نخست، بهره‌گیری از فناوری و داده کاوی برای رصد شبکه‌های اجتماعی و پایش لحظه‌ای افکار عمومی؛

دوم، همکاری میان‌رشته‌ای با دانشگاه‌ها و پژوهشکده‌های علوم اجتماعی برای شناخت عمیق‌تر الگوهای اعتماد؛

سوم، روایت‌سازی استراتژیک برای بازتعریف بیمه به‌عنوان «سپر حمایتی جامعه» از طریق محتواهای متنوع و چندلایه.

چالش اصلی صنعت بیمه در ایران بحران اعتماد است، بسیاری بیمه را نه انتخابی آگاهانه بلکه اجبار قانونی می‌دانند، این شکاف، میدان را برای بی‌اعتمادی و روایت‌های منفی باز می‌کند بنابراین تنها راه مقابله، تولید روایت‌های معتبر و جذاب توسط بیمه مرکزی است؛ روایتی که علاوه بر دستاوردها، با شفاف‌سازی و پاسخ‌گویی فعال، از قضاوت افکار عمومی پیشی بگیرد.

اگر چنین مسیری طی شود، روابط عمومی بیمه مرکزی از یک واحد اطلاع‌رسانی خشک و پسین، به نهادی حیاتی در حکمرانی بیمه، بدل خواهد شد؛

نهادی که شاخص‌های اقتصادی، احساسات عمومی و روایت‌های رسانه‌ای را پایش می‌کند.

درصنعت بیمه اصل «اعتماد» لایتغییر خواهد ماند بنابراین روابط عمومی «پیش‌بین» همان ابزاری است که می‌تواند شکاف ها را به درستی پرکند وخود عامل بحران نباشد.