گروه پرگار- به راستی شما اگر روزی وزیر امور اقتصاد و دارایی بودید اقتصاد کشور را چگونه مدیریت می کردید؟

آیا انتقاد پذیر بودید منعطف چطور؟ انعطاف به هر آنچه از نظر شما ناکارآمد است.

آیا حاضر بودید هر ایده و نقدی را در هر سطحی نیوشا باشید؟

علی طیب نیا در این زمینه معتقد است که «هر مجموعه ای اگر بخواهد موثر، منسجم و موفق باشد باید ایده روشنی نسبت به آینده داشته باشد. سازمان‌ها از جمله وزارت اقتصاد اگر هدف و راهبرد مشخصی نداشته باشد، دچار روزمرگی، انفعال، تعلل و رخوت می شوند. این را نیز باید اضافه کنم که ترکیبی از انضباط و انعطاف است که می تواند ما را به موفقیت برساند. انضباط یعنی تعهد به اهداف و راهبردهای از پیش تعیین شده و انعطاف یعنی پاسخگویی فعالانه و هوشمندانه به تغییرات» 

جامعه شناسان بر این باورند که با توجه به حاکمیت شبکه های اجتماعی بر سبک زندگی مردم شرط لازم برای تحقق چنین آرمانی توسعه رویکرد تعاملی در نظام مدیریت است.

آنچه امروزه فقدان آن شریان اقتصادی را از جریان مالیات امنیت به نظام مداهنه فرمان تغییر داده و نتیجه به آنچه امروز ما را مبتلابه خود ساخته تغییر کرده است.

بر اساس تعریف رفتار تعاملی به ارتباط متقابل میان انسان‌ها با یکدیگر و یا میان انسان‌ها و سایر عناصر یک سیستم گفته می‌شود که سبب بهینه شدن عملکرد کلی یک سیستم به کار می‌شود. رفتار تعاملی شاخص مهمی است که در دیدگاه‌ها و تئوری‌های مدیریتی به منزله برجسته‌ترین شاخص تعالی سازمانی از آن یاد می‌شود.

بنابراین شاید یکی از مهم‌ترین شاخص‌هایی که بتوان سازمان‌ها را با آن ارزیابی کرد شاخص قدرت جذب و تحلیل آن با توجه به نیازها و خواسته‌های جامعه هدف است.

یکی از مهم‌ترین ارتباطات متقابل موجود در جوامع انسانی رفتار تعاملی میان مردم یک جامعه و حکومت و دولت در آن جامعه است.

وجود این رفتار تعاملی میان حکومت و دولت با مردم تلاشی است در راستای حفظ منافع کل جامعه. در واقع اعمال رفتار تعاملی مدیریتی از سوی دولت با جامعه هدف، حس وفاداری ، وظیفه‌شناسی و مشارکت مردم را افزایش می‌دهد.

در چنین فضایی مردم آمادگی مشارکت در هر کاری را برای پیشبرد اهداف جامعه دارند زیرا خود را جزئی از جامعه دانسته و منافع خود را همسو با دولت و حکومت می‌دانند. درحقیقت حکومتی که بتواند اعتماد مردم را به دست بیاورد و آن‌ها را در تعیین سرنوشتشان شریک کند سبب افزایش احترام و توجه در جامعه شده و می‌تواند با تکیه بر این اعتماد متقابل ایجاد شده و افزایش حس فداکاری و هم‌چنین تحمل‌پذیری جامعه هدف، در راستای اهداف کلی خود در بستری سالم با حفظ آرامش قدم بردارد.

در این میان نیاز به ایجاد چنین فضایی در جامعه ایران برای جلب اعتماد مردم و به کار گرفتن پتانسیل‌های موجود در جامعه در راستای بهبود فضای اقتصادی کشور به شدت احساس می‌شود. بارها و بارها نیاز به گسترش تفکر بخش خصوصی در جامعه اقتصادی ایران و پررنگ‌تر شدن نقش این عامل در جامعه به عنوان یکی از اصلی‌ترین ابزارهای برون رفت از شرایط رکودی و هم‌چنین بهبود فضای تولیدی قابل رقابت با تولیدات در سطح جهانی، توسط مقامات مختلف کشور مورد تاکید قرار گرفته است. اما در این راستا به نظر می‌رسد زمان خارج شدن از بحث‌های نظری و ورود به حوزه عمل فرا رسیده باشد. 

به عبارت دیگر گسترش رفتار تعاملی میان دولت و مردم به عنوان عاملی تاثیرگذار در مشارکت هرچه بیشتر مردم به عنوان بخش خصوصی در جامعه و به خصوص فعالیت‌های اقتصادی، باید در دستور کار کارگزاران دولتی قرار بگیرد.

در این راستا عملکرد سامانه مدیریت استرات�?یک وزارت اقتصاد قابل تامل است.

بررسی های صورت گرفته نشان از برقراری یک رابطه تعاملی سازنده با لایه های مختلف اجتماعی دارد، نقطه عطفی که شاید وزارت خانه ای به گستردگی امور اقتصادی و دارایی را از یک سازمان تخت یک طرفه به سازمانی تعاملی منعطف تبدیل ساخته است.

شاید یکی از مهمترین مشخصه های این نوآوری در مدیریت دولتی اختصاص صفحه است با عنوان « اگر وزير امور اقتصادي و دارايي بودم فرمان اجراي اين پرو�?ه يااقدام استرات�?يك را مي دادم» است؛ نوآوری که شاید به جرات بتوان آن را نادرترین نوع رفتار مدیریتی در نظام دولتی ایران برشمرد.

فرهنگی که می‌تواند کشور را در راستای رسیدن به اقتصاد مقاومتی، نزدیک شدن به آرمان حاکمیت نگرش بخش خصوصی دراقتصاد و نیز افزایش رقابت‌پذیری اقتصاد ایران در سطح بین‌المللی یاری کند.

حال به راستی شما اگر روزی وزیر امور اقتصاد و دارایی بودید اقتصاد کشور را چگونه مدیریت می کردید؟