امروز: یکشنبه، 2 دی 1403
08/21 1403

گروه سایبان - سکوت سندیکای بیمه گران با گذشت یک هفته از انتشار گزارشی مبنی بر میزان شکایت بیمه گذاران از شرکت های بیمه ابعاد جدیدی از این پرونده را در معرض نمایش گذاشته است.

سندیکای بیمه گران که با ماموریت پیگیری مطالبات اعضا شکل گرفته، انفعالش این روزها به حدی رسیده که در برابر یک گزارش جنجالی از سوی بیمه مرکزی نه تنها اقدام به احقاق حقوق اعضا نکرده بلکه با سکوتش ماهیت وجودی خود را نیز مورد پرسش قرار داده است؛ سندیکایی که این روزها بیشتر تمایل دارد با برگزاری دورهمی های دوستانه به تعارفات مرسوم سندیکایی بپردازد و نقش مطالبه گرایانه خود را در دفاع از کیان صنعت بیمه و اعضایی که برای این مطالبه گری حق عضویت نیز می پردازند، فراموش کند یا دست کم برایش اولویتی قائل نباشد.
 
ماجرا از آنجا آغاز شد که هفته گذشته بیمه مرکزی با انتشار یک گزارش ناقص از شکایات بیمه گذاران از شرکت های بیمه در پایگاه رسمی خود نام  چند شرکت بیمه ای را در فهرست شرکت های پرشکایت عنوان کرد.اما در این گزارش اشاره ای به سهم بازار شرکت هایی که نامشان در این گزارش آمده بود و تعداد پرونده های خسارت آنها نشده بود. 

این در حالی است که در نظام های مدیریتی درصدی از خطا پذیرفته شده است و شرکت هایی که با پرونده های متعدد خسارت خصوصا در قالب پرونده های حقیقی مواجه اند، همواره با مسائلی از این دست مواجه اند.
متخصصین علم بازاریابی همواره بر این باورند که بقای یک شرکت در ارائه خدمت کارا و اثربخش است. بنابراین هیچ عقل سلیمی نمی پذیرد که باورد کند یک شرکت با حساسیت شرکت های بیمه ای که ماهیت وجودی آنها بر مبنای ارائه خدمت بهنگام است عمدا یا سهوا تمایلی به ناراضی نگه داشتن مشتریان خود داشته باشد.

همچنین آنان که در این صنعت فعالیت می کنند به درستی می دانند زمان، در پرداخت خسارت نقش حیاتی دارد و دارای دستورالعمل مشخص از سوی بیمه مرکزی است. بر همین اساس بود که منتقدین تهیه گزارش موسوم به شکایات را دور از دایره تخصص گرایی تلقی می کنند.

از سوی دیگر انتشار این گزارش در حالی صورت می گیرد که سی و یکمین همایش بیمه و توسعه به موضوع «رضایت مندی و اعتماد مردم به صنعت بیمه » اختصاص دارد که این همایش هر ساله با مشارکت بیمه مرکزی، پژوهشکده بیمه و سندیکای بیمه گران برگزار می شود.

بنابراین پرسش اصلی این است که چطور صنعتی که موضوع یک همایش مهم سالانه خود را به بحث اعتماد مردم به صنعت بیمه اختصاص می دهد با انتشار چنین گزارش هایی خود به این اعتماد خدشه وارد می کند و سکوت سندیکا در چنین شرایطی چه مفهومی دارد؟

اساسنامه سندیکای بیمه گران در ماده 4 صراحتا به موضوع حمایت از حقوق و منافع صنفی اعضا اشاره دارد این در حالی ست که کوشش برای آشنا کردن مردم با مزایای بیمه و ارتقاء سطح فرهنگ بیمه در جامعه نیز از جمله دیگر وظایف این نهاد است.


بنابراین شاید بتوان این اتفاق را یک آزمون عملیاتی و خارج از وعده های اعلامی از سوی سندیکا خصوصا هیات رئیسه در نظر گرفت تا یک بار برای همیشه به ذی نفعان خود ثابت کند که التزام عملی اش نسبت به ماده 4 تا چه میزان است؟ شاید این حد از التزام در انتخابات آینده این سندیکا مد نظر قرار گیرد.


نکته بعدی اینکه سندیکای بیمه گران در برابر یک گزارش درون خانوادگی نتوانست در مانور احقاق حق حرفی برای گفتن داشته باشد، حال چطور می توان انتظار داشت در محافل خارج از خانواده همچون وزارت راه و بهداشت و امثالهم کارنامه مطلوبی از خود بر جای گذارد؟

 

.

ارسال نظر

نام:*
ایمیل:*
متن نظر:
کد امنیتی: *
عکس خوانده نمی‌شود