گروه سایبان - پس از مدیرعاملی موسی الرضا در بیمه میهن این شرکت تقریبا ثبات مدیریتی نداشته است و مدیرانش در بازه های زمانی کوتاه تغییر می کنند، اما مشکل این شرکت سهام دارانند یا مدیران؟

به گزارش رازپول، پس از افشای زیان انباشته بیمه میهن در سال 96 و جدایی موسی الرضا از هیات مدیره این شرکت که با گمانه‌زنی‌های بسیاری همراه بود، مجید بنویدی کرسی مدیریت این مجموعه را در نیمه‌های دوم سال 1396 تحویل گرفت. در همان زمان بود که عبداله رحیم لوی بنیس نیز در شرکت بیمه میهن رفت و آمد پیدا کرد و بالاخره بهمن سال 1396 به عنوان نماینده صدر پارس به بیمه مرکزی معرفی شد و با تائیدیه رسمی بیمه مرکزی درابتدای اردیبهشت 97 او رسما رئیس هیات مدیره شرکت شد. ظاهرا او بجای احمد درخشنده مدیرعامل فعلی بانک شهر به کرسی هیات مدیره معرفی شد.

امضای رحیم لوی به عنوان رئیس هیات مدیره ذیل صورت های مالی سال 96 این شرکت دیده می شود. گزارشی که بالغ بر 68 میلیارد و 168 میلیون تومان زیان انباشته را در حساب‌ها نشان میدهد. هرچند که این زیان متوجه دوران مدیریت موسی‌الرضا در این شرکت است اما امضای اعضای هیات مدیره به نوعی تائید این رقم به شمار می رود.

بیمه میهن در زمان او دست به آزادسازی 21 میلیارد تومان ذخیره حوادث طبیعی زد تا بتواند وضعیت خود را ساماندهی کند. در پی این اقدام بود که زیان انباشته بیمه میهن در 9 ماهه سال 97 به 66 میلیارد تومان رسید. بیمه میهن بنابر آنچه بنویدی برای بورس نوشته توفیقات چندانی در جذب پرتفو نداشته تا جایی که او در نامه ای به رئیس اداره نظارت بر ناشران بورسی می آورد که حق بیمه برآوردی سال 97 بیمه میهن 250 میلیارد تومان است که در شش ماهه سال تنها 31درصد آن محقق شده است و اظهار امیدواری کرده حق بیمه پیش بینی شده با تمدید بیمه نامه ها محقق شود. اما چرا بیمه گذاران باید شرکتی را که 66 میلیارد تومان زیان انباشته داشته انتخاب کنند؟

چندی بعد ظاهرا اختلافات در هیات مدیره سبب شده که این تیم برنامه های خود را در بیمه میهن رها کند تا جایی که در اول آذر ماه سال 97 افراد جدیدی برای عضویت در هیات مدیره و مدیرعامل به بورس معرفی میشوند که در پی این تحولات داریوش محمدی مدیرعامل این شرکت شد.

دراولین اقدام تیم مدیریتی وقت بیمه میهن مدعی شد در نخستین روزهای کاری خود در این شرکت کلیه قراردادهای با ریسک های بالا را بررسی کرده و به موقع اتکایی این قرارداد ها را جاری کرده است. یکی از این قراردادهای مهم موضوع سیل سال گذشته بود که در برخی شهرهای کشور اتفاق افتاد.

در حالی که پیشتر اذعان شده بود که شرکت با یک زیان انباشته وارد سالهای بعد حیات خود شده است و بالاترین اولویت او کاهش این زیان انباشته است.

همین جمله کوتاه این مدیران جدید ابهام و پرسش های بسیاری را در خصوص عملکرد مدیران گذشته این شرکت و البته نهاد نظارتی و عملکرد مدیران شرکت های اتکایی به دنبال داشت. جمله ای که در نامه ای به بورس هم تلویحا تکرار کرد.

مدیریت وقت بیمه میهن در نامه ای به بورس هم اذعان کرده است که نظر به اینکه بخش اعظم خسارت های پرداختی به مبلغ 135 میلیارد تومان ناشی از بیمه نامه هایی است که در سال های قبل که با ریسک و نرخ نامناسب صادر گردیده بود و با توجه به سیاست های فروش شرکت در شناسایی ریسک مناسب و نرخ صدور بیمه نامه ها خسارت پرداختی بیمه نامه ها با 20 درصد افزایش پیش بینی شده است.

  در بند دیگری از همین نامه به بورس اذعان شده که 90 درصد پرریسک های این شرکت که مربوط به حوادث سیل لرستان و خوزستان بوده است دارای پوشش اتکایی است!

البته این قراردادها که زیان ده نیز بوده و سطح توانگری شرکت بیمه میهن را کاهش داده است به گفته او فسخ و یا نرخ هایش تعدیل نشده بلکه برای این پرتفوها قرارداد اتکایی منعقد شده است.

اما اگر این موارد را بخشی از عملکرد هیات مدیره دوره قبل بیمه میهن بدانیم که هیات مدیره جدید نسبت به آن شفاف سازی کرد باید از سهام داران این مجموعه سوال کرد که چرا دوباره رحیم لوی را به هیات مدیره بیمه میهن دعوت شده است؟ و اگر عملکرد او قابل قبول بوده است چرا عمر ریاست هیات مدیره ای او در این شرکت در دوره قبل به 9 ماه هم نمی رسد؟ آیا او نتوانسته خواسته های سهام داران را محقق کند؟ یا خواسته های سهام داران مبنای معقولی نداشته است؟

علی ایحال اکنون که او باردیگر از سوی سهام داران برای حضور در راس مجموعه مدیریتی شرکت دعوت به کار شده ، بنابر برخی شنیده ها تنها امضای سه عضو هیات مدیره را ذیل نامه معرفی به بیمه مرکزی دارد و ظاهرا دو عضو دیگر در انتخاب مدیرعامل بدون رای بوده اند. با چنین انتخابی به نظر می رسد که هیات مدیره بیمه میهن در روزهای آینده بخش قابل توجهی از انرژی خود را برای خنثی کردن نیروهای مختلف مدیریتی طی کند و دست آورد چندانی برای سایر ذینفعان نداشته باشد.

کناره گیری یکباره داریوش محمدی از بیمه میهن به دی ماه سال گذشته باز می گردد و از آن زمان تاکنون که حدود شش ماه سپری می شود، هنوز تکلیف کرسی مدیرعاملی این مجموعه به روشنی مشخص نیست. انتخاب گزینه مدیرعاملی از سوی یکی از سهام داران در سال های اخیر همواره محل اختلاف سایر سهام داران بوده است که به نظر می رسد این روال ادامه یافته. پیش از این فرهادی پور نیز به عنوان گزینه هیات مدیره به بیمه مرکزی معرفی شده بود که ظاهرا نتوانسته بود استاندارهای آیین نامه 90 را طی کند. اخبار ضد و نقیض از این شرکت در خصوص معرفی مدیرعامل به گوش می رسد . برخی معتقدند گزینه ای به بیمه مرکزی معرفی و صلاحیتش احراز نشده و برخی اذعان دارد که اساسا معرفی صورت نگرفته است.

آنچه مسلم است اینکه مذاکرات ادامه دارد.

لازم به اشاره است که تلاش ما برای تماس با رئیس فعلی هیات مدیره این شرکت بی پاسخ ماند و او پیش از این اظهار کرد که تمایلی به مصاحبه در این زمینه ندارد. با این عدم پاسخ گویی به افکار عمومی شائبه ها در خصوص این شرکت ادامه خواهد شد. برخی منابع اذعان دارند که حمیدی نیز یکی از افرادی است که در این شرکت داعیه مدیرعاملی دارد.

اختلاف سهام داران سبب شده است که بیمه میهن دارای عمر مدیریت های کوتاه باشد و مدیران این شرکت به محض ایجاد فضا شرکت را ترک کنند.